iamthemoon

ใช่ ภคินทร์รู้แล้วว่าควรจะทำยังไงกับโซลเมทของตัวเอง เพราะเขากำลัง ‘ ทำ ’ มันอยู่ และจริงๆก็กำลังคิดว่า แม่งน่าจะทำตั้งนานแล้ว                           “อึก..” เขาทาบมือลงกับมือของอีกคนบนบานประตูกระจกที่มองเห็นแค่ห่าฝนที่กระหน่ำตัวเองลงมาไม่ได้หยุด ยืนซ้อนหลังและขยับมืออีกข้าง รังแก อีกคนที่กำลังเอาหัวสีน้ำตาลเข้มพิงไปกับกระจกมัวๆแบบหมดทางสู้ “ค..คิน ช้าหน่อย...” ยิ่งพูดมันก็เหมือนยิ่งยุ มือสากๆขยับถี่รัว บดขยี้ส่วนปลายภายใต้กางเกงชั้นในสีสะอาดตาจนบางคนร้องครางแข่งกับเสียงฝน แข้งขาหมดแรงจนต้องเอนตัวพิงไปด้านหลัง แต่ก็รู้ตัวช้าไปว่ามันเป็นอะไรที่โคตรไม่เข้าท่าเลยเมื่อยิ่งกลายเป็นการเปิดให้ไอ้เด็กจุ๊จิ๊ข้างหลังขยับสะโพกให้อะไรๆมันชิดกันมากขึ้นไปอีก มือสองข้างยกขึ้นปิดปากเมื่อโดนริมฝีปากและลิ้นไล่ไปตามซอกคอด้านหลังทั้งๆยังโดนรังแกข้างล่างอยู่แบบนั้น มืออีกข้างของภคินทร์ที่ทาบทับกันเอาไว้เลยละมาสอดเข้าใต้เสื้อเชิ้ตที่ปิดได้แค่ต้นขา บีบสะโพกอวบๆจากขน...