spe : moonbeam #ปาร์คบนดวงจันทร์
"...save me from all of the things I've done, lately I'm lost
save me from all that I've become, till I become yours..."
/
ทันทีที่ขึ้นรถมาเสือน้อยของเขาก็แบมือคิ้วขมวดเหมือนต้องการทวงสัญญาว่าเพลงทั้งหมดมันไม่สมควรเป็นของเขาแล้ว
ปาร์คอมยิ้มวางคางลงบนมือที่ยื่นมาหา
พิธุยิ่งหงุดหงิดส่ายหน้าจนผมสีบลอนด์สะบัดตาม “ไม่ใช่อันนี้”
เขาหัวเราะแล้วเปลี่ยนเป็นกุมมืออีกคนไว้แทน
ออกแรงดึงเบาๆแล้วอาศัยจังหวะนั้นกดจูบที่ต้นคอรวดเร็วแบบไม่ทันได้อ้าปากด่า เสือน้อยหน้ายุ่ง
บ่นพึมพำไม่เลิก “ไปห่างๆเลย”
“ไม่กินแล้วมั้งก๋วยเตี๋ยว”
พอพูดขู่แบบนี้จากที่มองออกไปนอกหน้าต่าง คนเห็นแก่กินก็หันกลับมาให้ความสนใจกันบ้างแล้ว
พึมพำคลอไปกับเสียงเพลงในรถว่าหิวแล้ว คุณปาร์คใจร้ายแบบนู้นแบบนี้
แล้วก็ไปนั่งพิงพนักขัดใจอยู่คนเดียว
น่าบีบปาก
“ไม่ออกรถเหรอ” พิธุถาม มือเลื่อนเปิดหาคลื่นวิทยุที่ถูกใจ พอไม่ได้เรื่องก็เลือกจะเปิดจากไอโฟนเครื่องเก่งที่หวงเพลงข้างในนักหนา
“ไหนบอกหิว”
สารถีจำเป็นพยักหน้าให้ ถอดแว่นกันแดดออกมาเหน็บไว้ที่อกแบบที่เฮลตันชอบด่าว่าขี้เก๊ก
“หิวครับ กินเลยได้ใช่มั้ย” แล้วก็ยื่นหน้าไปหาให้อีกคนรู้ว่าไอ้กินที่หมายถึงคือกินอะไร
ปาร์คหัวเราะเบาๆตอนที่พิธุอยากดันเขาออกให้ไปไกลๆแต่ก็สู้แรงไม่ได้ “พยายามอีกนิด”
“คุณปาร์ค”
“พิธุ”
“ปาร์ค”
“พิ”
“จะเอาไง”
“จะเอาไง”
“เราถาม”
“ของเราเป็นประโยคบอกเล่า”
ปาร์คไม่ค่อยแน่ใจเท่าไหร่ว่าพิธุคันเขี้ยวหรือแค่รำคาญเขา
ไม่กี่วิต่อมาเสือน้อยเลยแปลงร่างเป็นเสือดุงับเข้าให้ที่ต้นแขนให้ได้ซี้ดปากนิดหน่อย
แต่สุดท้ายพิธุก็แพ้เขาที่ล็อคตัวเอาไว้ได้อยู่ดี
“เราหิวจริงๆนะ”
“มาเคลียร์ก่อน” เขากระซิบเมื่อระยะห่างมันถูกร่นลง
“เรื่องไรอะ”
“รู้อยู่แก่ใจ” ตอนนี้เป็นปาร์คบ้างที่มุ่นคิ้ว มือล้วงเข้าใต้เสื้ออย่างคนนิสัยไม่ดีเพื่อไปเขี่ยจิลเย็นๆบนหน้าอกของเสือน้อยจนสะดุ้ง
“นี่อะไร”
พอเถียงไม่ได้ก็ซบหน้าเข้าที่บ่า ซุกบ้าง มุดบ้าง แล้วก็ดมๆจนต้องดันหัวออกมาคุยให้รู้เรื่อง
“พิ”
พิธุขยับหัวอือออไปส่งๆแบบนั้นแล้วก็ซุกเข้าที่บ่าอีก
ปาร์คขอเรียกมันว่าท่า ยอมแล้วอย่าดุเลย เป็นสกิลที่ใช้ได้ผลทุกครั้งเพราะเสือน้อยเรียนรู้มาแล้วว่าปาร์คโคตรติดสกินชิพ
ฟังเสียงหงุงหงิงอีกสองสามประโยค สบตานิดหน่อยก็แพ้แล้ว
“ไม่ต้องเลยพิธุ” คนขี้ใจอ่อนอมยิ้ม จับหน้าดื้อๆของแฟนคนเก่งให้เงยหน้ามารับผิด
“ทำไมไปเจาะแล้วไม่บอก
“เซอพร้าย” แล้วก็หลุดหัวเราะออกมาจริงๆตอนที่เสือน้อยยิ้มตาวาวว่าภูมิใจกับผลงานตัวเองนักหนา
ปาร์คไล่นิ้วโป้งไปตามแก้มอีกคน อีกมือก็วุ่นวายอยู่กับร่างกายพิธุ เขี่ยจิลเจ้าปัญหาเล่นไปมาผ่านเสื้อยืดย้วยๆที่เจ้าตัวชอบพรีเซนต์ว่าใส่สบายมากเลยคุณปาร์ค
ช่วงนี้เสือน้อยนอกใจ Troye Sivan ไอดอลอันดับหนึ่งไปซบอก Faime เพลย์ลิสต์ในรถของคนหลงแฟนอย่างปาร์คก็เลยหนีไม่พ้นจะต้องมีเพลงของนักร้องคนนี้เต็มไปหมด
พิธุชอบทุกเพลง ฮัมมันทุกครั้งที่เสียงนักร้องขึ้นมา
เว้นแต่ตอนนี้ที่เขาเริ่มได้ยินเสียงครางครืดในลำคอเบาๆเหมือนลูกแมวโดนเกาคาง
เสื้อถูกเลิกสูงขึ้นเรื่อยๆ เวลาเดียวกันกับที่ปาร์คซุกเข้าซอกคอของอีกคนแล้วออกแรงดูดมันเบาๆ
ในบางทีลิ้นของเขาก็แตะเข้ากับคอของเจ้าเสือน้อย
ปาร์คยิ้มเอ็นดูตอนที่พิธุเอนตัวเข้าหาแบบไม่ได้ตั้งใจ
เขาปีนไปอีกฝั่งแล้วปรับเบาะจนเอนในท่านอน
ถือโอกาสนี้เร่งเสียงเพลงในรถให้ดังขึ้นอีกนิดหน่อย
ทั้งปาร์คทั้งพิธุชอบมีเซ็กส์กันในตอนที่เปิดเพลงคลอไปแบบนี้ แล้วก็คุยกันโดยใช้ภาษากายแบบไม่ต้องมีคำพูดอะไรเลย
Save ของ
Faime ดังขึ้นในจังหวะที่หัวสีบลอนด์สว่างแหมะเข้าที่เบาะพอดี
ปาร์คเกลี่ยผมตรงข้างแก้มแล้วกดจูบเบาๆ ไล้ไปที่ปาก
เด็กน้อยเริ่มซุกซนกัดปากเขาคืนบ้าง
ปาร์คหัวเราะในลำคอทั้งๆที่ปากยังคลอเคลียไม่ห่าง บีบสะโพกที่มีรอยสักอัน hella hot ของไอ้เฮลตันจนขึ้นรอยแดง
เพราะรู้ว่าเสือน้อยจะโวยวาย ในจังหวะนั้นก็เอาลิ้นเข้าไปบุกรุกในริมฝีปากได้แบบเหมาะเจาะ
เขาดูดลิ้นเล็กๆจนได้ยินเสียงน้ำลายดังในรถ มือเขี่ยใบหูจุดอ่อนสำคัญของคนข้างใต้
พิธุหดคอหนี ส่งเสียงในลำคอเหมือนแมวขู่ เขาเลยก้มลงไปจัดการริมฝีปากนั้นอีกรอบ
พิธุให้ความร่วมมือในตอนที่เขาปลดกระดุมยีนส์ของเจ้าตัวออก แล้วก็สะดุ้งร้องฮือในลำคอเบาๆพอปาร์คหยิบเจลหล่อลื่นในลิ้นชักรถออกมาป้ายลงไป
มันหดเกร็งนิดหน่อยจนเขาต้องนวดสะโพกปะไปกับการจูบคอบ้างไหล่บ้างให้คลายความกังวล
เพราะพิธุก็ไม่เคยทำบนรถมาก่อน
ปาร์คสอดนิ้วแรกเข้าไป กดวนเบาๆเพื่อเตรียมพร้อม
เด็กน้อยเผลอร้องเสียงดังกลบเพลงตอนสะกิดโดนจุดที่ชอบจนต้องเอานิ้วทาบปากตัวเองให้เบาเสียงที่อาจจะลอดออกไปนอกรถ
นิ้วที่สองตามมา พิธุผ่อนคลายขึ้น
มือเล็กๆนั่นกำเสื้อของปาร์คเพื่อรั้งให้ลงมาจูบ
อาศัยจังหวะที่ปาร์คไม่ทันตั้งตัวกัดเข้าริมฝีปากอีกครั้งเพื่อบอกเป็นภาษากายเวลาเขาก็ไม่ยอมเหมือนกัน
แต่คงลืมไปว่ามีสิ่งแปลกปลอมอยู่ในร่างกายของตัวเอง
ปาร์คกดนิ้วให้โดนจุดนั้นของเสือน้อยอีกครั้ง แล้วพิธุก็แพ้เหมือนเดิม
ปาร์คแพ้พิธุเกือบทุกเรื่อง มีแค่เรื่องนี้ที่พิธุไม่เคยชนะได้เลย
จนมั่นในแล้วว่าพร้อม ปาร์คก็ปลดกางเกงบ้าง
เขาสวมถุงยางแล้วใช้สิ่งนั้นตีเบาๆที่ช่องทางของอีกคน
ขอบคุณฝนที่เริ่มโรยตัวลงมาอำพรางรถของเขาและเสียงอะไรต่อมิอะไรที่อาจจะดังออกไปด้านนอก
เพลงของ Faime เล่นเป็นรอบที่สามหรืออาจจะสี่ เขาไม่แน่ใจ
มันดังคลอไปกับเสียงครางของพิธุในจังหวะที่เขาเริ่มขยับเนิบๆ พิธุส่งเสียงเหมือนลูกแมวตอนที่เขาล้วงเสื้อเข้าไปเขี่ยจิลเจ้าปัญหา
แล้วก็ถือโอกาสพลิกกลับให้เจ้าแมวน้อยขึ้นไปอยู่ข้างบน
พิธุครางเสียงดังเพราะมันไปโดนจุดนั้นตอนขยับ
พอรู้ว่าตัวเองอาจจะเผลอทำเสียงเรียกความสนใจของคนนอกรถก็เลยม้วนปลายเสื้อขึ้นคาบไว้ในปาก
เป็นโอกาสดีที่รอยสักตรงสะโพกและจิลสีเงินเจ้าปัญหาได้โผล่มาทักทายอีกครั้ง
พิธุเริ่มขยับและกลายเป็นคนคุมจังหวะบ้างจนจิลเงินเคลื่อนไหว มันดึงดูดสายตาและริมฝีปากของปาร์คที่นอนมองให้ขึ้นไปคลอเคลีย
เขาจูบเบาๆ และเริ่มลามเป็นดูดแรงขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเด็กน้อยครางคลอกับเสียงเพลง
พิธุเชิดหน้าขึ้นตอนนี้รู้สึกเหมือนผีเสื้อพันตัวบินในท้อง
เหมือนเวลาที่แม่ขับรถลงจากเนินเขา มันวูบไหวจนอยากหอบเอาอากาศทั้งหมดเข้าปอด
พอๆกับที่ปาร์คเริ่มหอบหนักด้วยความรู้สึกมากมายทันทีที่พิธุเร่งจังหวะเร็วขึ้น
เขาพลิกตัวอีกครั้งจนเสือน้อยอยู่ใต้ร่าง
ก้มลงจูบทั้งๆที่ส่วนล่างยังคงขยับ เมื่อพิธุเผลอร้องตอนที่โดนจุดอ่อนก็กระแทกซ้ำเข้าไปอีกด้วยจังหวะที่หนักขึ้น
เร็วขึ้น เขาเอาหน้าผากชิดอีกคนตอนที่เห็นพิธุหลับตาแน่น
ร้องครางเบาๆในลำคอเพราะกลัวใครได้ยิน
“ลืมตาหน่อย”
พิธุทำตามนั้น มันเต็มไปด้วยน้ำตาจากอารมณ์
เขาจ้องตาเด็กน้อยอยู่แบบนั้น
จวบจนกระทั่งจังหวะสุดท้ายที่เริ่มใกล้เข้าไป ปาร์คขบกราม เงยหน้าจนเห็นสันชัดเจน
มันจบลงที่พิธุรั้งคอเขาลงไปอีกครั้งเพื่อฝากรอยจางๆเอาไว้พร้อมกับเพลงที่จบลงเป็นรอบที่เท่าไหร่ไม่รู้
เขายิ้ม พิธุก็ยิ้ม
ก่อนจะเกลี่ยแก้มของเสือน้อยด้วยความรักทั้งหมดที่มี
ิ
ตอบลบอะฮ่อยยยดีมั่กๆๆ
🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺🥺
ตอบลบใจเต้นตุ๊บตั๊บบวว
ตอบลบหืดหาด
ตอบลบชอบจัง โดยเฉพาะบนรถ
ตอบลบ